सिजो कविता - श्रीराम श्रेष्ठ

सिजो कविता
    - श्रीराम श्रेष्ठ


१,
पाउने आशा थियो खुसी खोज्दै अघि बढेँ

अगाडि बाटो छेक्दै खुम्चिएको कालो मन

नसोचेर नै सहनुपर्ने आइपर्दो जीवन ।
२,


एकाग्र भइबस्दा सपनाले बिउँझायो

सन्त्रास छाएपछि कोलाहल मन भयो

अन्यौल भुमरीसँग लुकामारी खेलिँदै ।

३,
एकान्त मनपर्छ खोतलेर रमाइलो

होहल्ला घुसाएर मच्चिएको मेरा लागि

निराश जीवनलाई गोडमेल गर्दैँछु ।


४,
हेरेको हैसियत आफैलाई लाज भयो

लाजले छोपिँदिदा घृणा जाग्यो आफैभित्र

घमण्ड फाल्नुपर्दछ आफैलाइ सुधारी ।


५,
बाँचेर इमान्दार हुनुतर्फ सधैँभरि

इमान जमानमा अड्नुपर्छ हामी सबै

सत्यता लुकाउँदामा आइलाग्छ बिपत्ति ।


६,
जाँगर चलाउँदा खुसीमय पलहरु

आत्तियो क्षणभर पीडादायी दिनदेखि

समाल्नै नसक्दा पनि गन्जागोल सोचाइ । 

                  लेखक:-श्रीराम श्रेष्ठ -बट्टार,नुवाकोट