दिल कुमारी डङ्गोलको लघु कथा"परिचय"

 लघुकथा :  

 परिचय पत्र  

  - दिल कुमारी डङ्गोल 

लकडाउनको भोलिपल्ट बिहानै ,  रेगुलर मेडिसिन लिने  ग्राहक आयो  ।   

                     " मेडिसिन र इन्सुलिनहरु सर्टेज होला भनेर  लिन आ 'को  । छ होला नि सबै ।"  ग्राहकले परैबाट सोध्यो ।  

             " मेडिसिनहरु सबै छन् तर  इन्सुलिन चाहिँ भोलीलाई  मात्र हुन्छ ।"  मैले भने 

               

          ग्राहकले  " हस् , भोलि यही समयमा आउँछु । " भने

                        उसले लग्ने सबै मेडिसिन निकालेँ  । एक एक हिसाब गर्दै झोलामा राखेँ ।  औंषधीको झोला टेबल माथी नै राखिदिएँ । ग्राहक  झोला समाउँदै भन्न थाल्यो ।        "तपाईंको जस्तो परिचय पत्र मलाई पनि  बनाएर ल्याइदिनु न !" मेरो साथीले , फार्मेसीको  परिचय पत्र बनाएर ल्याएको छ , उसको फार्मेसी साथीले बनाएर ल्याइदिएको,  एक हप्ता भो !  त्यो भएर उसलाई सजिलो भा' को छ दिनहुँ काममा हिड्न  । परिचय पत्र भएपछि मलाई पनि  सजिलो हुन्छ काममा  जानलाई   । बनाएर ल्याइदिनु न ल !  उसो त म रेगुलर ग्राहकै हुँ  तपाइँको  । "

                               कुरा सकिन नपाउदै  भने मैले " म बाट यस्तो काम हुँदैन है !  भोलि केही तलमाथि भयो भने त्यसमा  म पर्छु । यस्तो काम गर्न सक्दिन म ।  कार्ड बनाउन पनि त्यति सजिलो कहाँ छ र? 

                  ग्राहक अलि रिसाएर " आफ्नै गोजीको दिनु पर्ने जस्तो "   भन्दै हिडें ।

            

                        भोलिपल्ट  बिहानै  मेरो पसलको बाटो हुँदै हिजोको ग्राहक गएको देखेँ  ।प्लास्टिकको  झोलामा इन्सुलिन राखेर ल्याएको  प्रस्टै देखेँ  । मैले फ्रीज खोलेर हेरेँ । इन्सुलिन त्यही नै थियो । हेरेँ ! इन्सुलिनबाटै  उनको परिचय पत्र खुल्यो  ।