कविता
स्वप्न सोचाइहरु
श्रीराम श्रेष्ठ
परिवर्तित समयको छेउमा
बामे सर्दा
गम्भीर सोचाइमा
टक्क अडिन पुगेछु
लर्बराइरहेका खुट्टाहरु
अघि बढ्दा
ठुला ठुला आगाका मुस्लाहरु
बाफिएर नजिकिदिन्छ
गन्तव्यहिन बनिदिन्छन् पाइलाहरु
तरङि्गत यो मन
डरको त्रासले
लगलगी कामेको छ
कता कता यी आगाको मुस्लाको पोलाइले
यो मन डढेर खरानी बनी
हावाको गतिसङ्गै भुमण्डलमा
मिसिने त होईन ?
बारम्बार त्रासदी बनेको छ यो मन
युग परिबर्तनसङै्ग
जीवनको उत्तरार्धमा अल्झेको
यो मानव शरीर
झिनो आशामा बाँच्न
लालयित छ
सोच मग्न समयहरु
बित्दैछन्
समयको अन्तरालमा
समयको उपभोग गर्न खोज्दा
समय नै टाढा भइदिन्छ
अन्तरहृदय भित्र फैलिएका सोचाइहरु
बिस्फोटन हुन खोज्दा खोज्दै
अपरझट रोकिएको छ
चुम्बकीय आकर्षणको जोडाइझैँ
कता यी मनगढन्ते सोचाइहरुले
अतीत बनेर
भत्भती पोल्ने त होईनन् ?
स्वप्न सोचाइहरु
पूरा नहुने हो भने
बाँचेको नै के अर्थ रह्यो र
सोचमग्न छ यो मन
कहिलेसम्म स्वप्न बनिरहने हो
यी मनका सोचाइहरु
दिन प्रतिदिन झाङि्गदैछन्
मलाई लाग्छ सोचाइहरु
परिबर्तन हुन्छन्
तर, हिजोको सोचाइ जस्तो छ
त्यस्तै छ आजको सोचाइ
मनका सोचाइहरु अपुरो रहदा
किकर्तब्यमुढ भएको छ मन
जीबनको उत्तरार्धमा
सोचाइहरु विलिन हुने भए
किन मानिसहरू निराश हुन्छन् ?
मलाई यावत कुराहरुले
पिरोलिरहन्छ निरन्तर
सोचमग्न सोचाइहरु
पूरा हुन नपाउदै
थोपरिरहन्छ नयाँ सोचाइहरु
मनमा उब्जिएका सोचाइहरु
खातखात बनी ङुङ्गुर भएका छन्
मेरो मनको कुनामा
लाग्छ मलाई
कता यी सोचाइहरुको वेदनाले
म मेरो जीवनदेखि
दिकदारी त हुने होईन ?
सोचाइहरु पूरा होउन नै कसरी
मान्छेहरु आडम्बरी हुँदा
सोचाइहरु थाँती रहेका छन्
समय परिबर्तनसङ्ग चल्न नसक्दा
मान्छेहरुका सोचाइमा परिबर्तन
हुन सकेको छैन
हिजोको सोचाइमा सीमित रहँदा
युगपरिवर्तनका सुनौली भविष्यदेखि
नितान्त टाढा रहेको छ्
कहिले उपभोग गर्ने हुन्
मान्छेहरुले ?
कहिले सोचाइहरु पूरा हुने हुन्
मान्छेहरुको ?
सोचाइहरु मनमा नै सीमित रहँदा
कता कता होस् हराएको मान्छे झैँ
टाेलाइरहने त होइन एकोहोरो
एक मुठी सास छउँन्जेल
झिनो आश लिएर बाँच्ने
मान्छेको छोटाे आयुमा
किन सोचाइहरु गम्भीर भइदिन्छ्न् ?
किन सोचाइहरु अपुरो भइदिन्छ ?
किन सोचाइहरु स्वप्न बनिदिन्छ ?
सोचाइहरु क्रमिक रुपमा
सल्टिदै जानुपर्छ
यदि सोचाइहरु
ज्युका त्युँ रहने हो भने
मानव जीवन सार्थक रहदैन
तसर्थ,
सोचाइहरु गम्भीर हुनुहुँदैन
सोचाइहरु पूरा हुनुपर्छ
सोचाइहरु विस्वप्न हुनुपर्छ । - -लेखेको मिति: २०६५ चैत्र
Comments