सिजो कविता - श्रीराम श्रेष्ठ , समय पर्खिबसे साँझपख मनरोयो…🖊️

सिजो कविता- श्रीराम श्रेष्ठ 

१,

समय पर्खिबसे साँझपख मनरोयो

बुझाएँ आफ्नै मन कसोगरी चित्तदुःख्यो

दुखिद अनुहारले खोजिएछ सान्त्वना ।

२,

सकेनौ माया दिन चुपचाप बसिरह्रयाै

सम्झेको बेला तिमी लजाएको हुनुपर्छ

पर्खिएँ लामोसमय सपनीमा रहेछु ।

३,

विश्वास गर्नेलाई घात गर्छौ जानिजानि

कोमल हृदयमा चोटपुग्छ अनायस 

हुँदैन  पछुताएर बाटो छेक्दै हिंडेछ ।

४,

शितल छहारीमा एक्लै बसी मनसाँटे

हृदय जल्नथाले शान्ति छैन मनलाई 

हानेछ छटपटिए एक्लैएक्लै भएछु ।

५,

राखेको तिमीलाई हृदयको छहारीमा

ममता जगाउनु पर्ने थियो तिमीबाट 

मरेको जीबन कथा अल्झिरह् यो हासेरै ।

६,

खोज्दैछु माया गर्ने मान्छेलाई यताउता

सम्झेर बिर्सनेहरु खाल्टो खोज्दै मेरा लागि

छोडेछ सम्झनालाई लत्याउदै  हिडेेछ ।